- wszystko
- 1. Już po wszystkim «wyrażenie używane bezpośrednio po zakończeniu czegoś, czego nie da się odwrócić»: W nagłą ciszę wtargnęły dzwonki. Czemu nie strzelają? Już po wszystkim. Atak odparty. R. Bratny, Kolumbowie.2. Ktoś do wszystkiego «ktoś, komu powierza się wszelkie zadania, bez ograniczeń»: (...) wciąż utrzymywał się w branży, jeździł jako człowiek do wszystkiego z jazzową kapelą swojego brata. W. Kowalewski, Bóg. (...) czyści buty, podłogi, sprzedaje na targu, w domach bogatych jest panią do wszystkiego. WO 22/01/2000.3. Nie ze wszystkim «nie całkiem, niezupełnie»: (...) za pierwszym razem nie ze wszystkim zrozumiałem, o co mu chodzi. T. Breza, Urząd.4. Wszystko jedno «obojętnie, bez znaczenia, nieważne»: Było mu wszystko jedno, co stanie się dalej, więc po chwili po prostu przymknął oczy i biorąc głęboki oddech, zanurkował w głębinę, na samo chropowate dno (...). P. Siemion, Łąki. Gdy zjawiamy się na planie filmowym, ona jest aktorką, a ja reżyserem. I wszystko jedno, czy przyjeżdżamy jednym samochodem, czy nie. Na progu hali filmowej życie prywatne się kończy. TSt 7/2000.Dać z siebie wszystko zob. dać 14.(Jest) wszystko, czego dusza zapragnie zob. dusza 16.Ktoś (jest) zdolny do wszystkiego zob. zdolny.Mieć na wszystko (gotową) odpowiedź zob. odpowiedź.Mieć nie wszystko po kolei w głowie zob. głowa 39.Robić, zrobić wszystko na jedno kopyto zob. kopyto 2.Spodziewać się po kimś wszystkiego zob. spodziewać się 2.(To jest) szczyt wszystkiego! zob. szczyt 2.Wszystko co żywe zob. żywy 4.Wszystko gra zob. grać 9.Wszystko razem (wzięte) zob. razem 2.Wszystko się w kimś skręca (z czegoś) zob. skręcać się 2.
Słownik frazeologiczny . 2013.